8e Vakantieverslag uit Nieuw Zeeland
Blijf op de hoogte en volg FRITS
25 November 2016 | Nieuw Zeeland, Auckland
Achtste verslag uit Nieuw Zeeland
Geslapen bij Waiotahibeach, in de buurt van Opotiki. Een rustig plekje tussen de duinen naast een bungalowwijk ala de Oude Mars in Zwolle Zuid: grote verschillende huizen met veel ruimte eromheen. 301 woningen, waarvan de grootste 1200 vierkante meter en de kleinste 500. Nog lang niet allemaal verkocht. Langs het strand lag hier wel erg veel wrakhout, op sommige stukken wel 20 meter breed. Hoofdzakelijk takken en bomen. Best een mooi gezicht, toch ook wel weer rommelig op den duur.
Heerlijke rit naar Rotorua. Enkele meren gepasseerd. Toen we door Rotoma kwamen moesten we daar even een foto maken en pauzeren. Het zag er zo mooie en vriendelijk uit dat we gingen fantaseren over het kopen van een huis hier, met boot natuurlijk. Dan zouden we de kinderen één keer per jaar uitnodigen op onze kosten en de kleinkinderen zouden dan op school vertellen dat ze in de kerstvakantie naar rot oma gaan. Grappig!!! We haalden koffie en aten wat fruit, zodat we met nieuwe energie verder konden rijden. Onderweg hadden we de WC geleegd, het water aangevuld en de mobiel opgeladen tijdens het rijden, zodat we weer “in het wild”zouden kunnen overnachten.
In Rotorua , een grote stad met óf grote winkelpanden óf leegstand, kwamen we de meeste toeristen tegen tot nu toe. Wij gingen hier ook op zoek naar de VVV. We wilden misschien ergens kajakken en de warme bronnen/geisers zien, alsmede de vulkanische landschappen bewonderen en Tjitske moest en zou een echte levende kiwi zien, bv in een opvangcentrum oid. Een paar folders en informatie rijker vonden we die avond een plekje bij een meer, in de buurt van het vulkaan landschap, waar we de volgende ochtend moesten zijn.
Dinsdag, 9:30. Nou, dat was wat: we zaten bij een witte mini vulkaan, met minstens 200 mensen en bijna evenzoveel camera’s op een tribune te wachten tot…. er een Maori zingend door een microfoon aan kwam lopen, zijn verhaal deed over gevangenen die hier vroeger woonden en ontdekten dat de warme waterbronnen gingen spuiten zodra ze er zeep bij deden om hun kleren te wassen. Zo ging het dus nu ook: de man gooide een zakje zeep in die geiser en wij maar wachten. Nog even wachten, even zwaaien, even klappen..en ja hoor, daar kwam ze (jaha, het is een zij)! Ze spoot wel 20 meter in de lucht en dat duurde zo’n 15 minuten. Genoeg tijd voor iedereen om het op zijn eigen mooie mannier vast te leggen. Ook al hebben ze het erg toeristisch gemaakt, het blijft een bijzonder natuurverschijnsel.
Het park wat erbij hoorde was zeker de moeite waard. We hebben de hele dag ervoor uitgetrokken en vielen van de ene verbazing in de andere. Zoveel verschillende kleuren grond, steen en opborrelend water, inclusief stoom en geur. Door allerlei mineralen ontstaan zoveel er veel verschillende kleuren. Beautiful! En dat met een super ’s zomers zonnetje erbij.
In de buurt was een camping met warmwater baden, daar hebben we heerlijk genoten van baden met temperaturen tot wel 42°C, puur natuurlijk bronwater. Ook de volgende ochtend daarmee gestart, geweldig. Bij iedereen die je zag instappen in zo’n warm bad verscheen een grote glimlach op het gezicht. Daarna zijn we naar De Rainbow Springs, een speciale dierentuin gegaan, waar ze kiwi eieren kunstmatig bevruchten en later de kuikens weer op verschillende plaatsen in het land uitzetten. Het was nog steeds mooi weer en we namen de tijd. We startten met een papegaaien show, leuk vooral ook voor al die kinderen, die hier waarschijnlijk een schoolreisje hadden vandaag.
s‘Middags rijden we richting het noorden, nog één keer een stranddagje langs de kust. We genieten een volle dag van de zon en de zee en het lege strand bij Whiritoa. Onze staplek vinden heeft even geduurd, we moesten een berg over en kwamen in een leeg dorp vol vakantie woningen en overal bordjes met “No Camping”. Uiteindelijk toch maar op een doodlopend stukje weg gaan staan. Bijna iedereen die we spraken deed vriendelijk. Behalve één dame, die moest even duidelijk maken dat het hier geen camping was. Toen ze wéér langs liep meldde ze ons dat ze de ranger zouden waarschuwen. Tja, wij voelden ons niet meer zo welkom, we hebben er nog geslapen, maar de wekker op 6:00 gezet. Dan konden we nog ergens op een ander plekje de zon nog één keer zien opkomen. Helaas was het vrijdagochtend bewolkt. En op het plekje waar we nog even verder wilden slapen bleek een gebouw (de library) met een uitstekende dakgoot te staan, nèt iets lager dan onze camper. Krak, zei de goot. Frans heeft het netjes bij de bieb gemeld en de onkosten betaald.
De laatste dag: doorrijden naar Auckland, wat een drukte daar. Veel wegwerkzaamheden, dus veel files. Ons laatste nachtje zetten we de camper naast Maui, de verhuurder van de camper. Zaterdag hopen we om 13:30 te vliegen en zondag om 6:45 op Schiphol aan te komen. Lekker weer naar huis, van Frans had het nog welk een half jaartje langer mogen duren. Gelukkig hoeft hij de 10e pas weer te werken, ook niet verkeerd.
Geslapen bij Waiotahibeach, in de buurt van Opotiki. Een rustig plekje tussen de duinen naast een bungalowwijk ala de Oude Mars in Zwolle Zuid: grote verschillende huizen met veel ruimte eromheen. 301 woningen, waarvan de grootste 1200 vierkante meter en de kleinste 500. Nog lang niet allemaal verkocht. Langs het strand lag hier wel erg veel wrakhout, op sommige stukken wel 20 meter breed. Hoofdzakelijk takken en bomen. Best een mooi gezicht, toch ook wel weer rommelig op den duur.
Heerlijke rit naar Rotorua. Enkele meren gepasseerd. Toen we door Rotoma kwamen moesten we daar even een foto maken en pauzeren. Het zag er zo mooie en vriendelijk uit dat we gingen fantaseren over het kopen van een huis hier, met boot natuurlijk. Dan zouden we de kinderen één keer per jaar uitnodigen op onze kosten en de kleinkinderen zouden dan op school vertellen dat ze in de kerstvakantie naar rot oma gaan. Grappig!!! We haalden koffie en aten wat fruit, zodat we met nieuwe energie verder konden rijden. Onderweg hadden we de WC geleegd, het water aangevuld en de mobiel opgeladen tijdens het rijden, zodat we weer “in het wild”zouden kunnen overnachten.
In Rotorua , een grote stad met óf grote winkelpanden óf leegstand, kwamen we de meeste toeristen tegen tot nu toe. Wij gingen hier ook op zoek naar de VVV. We wilden misschien ergens kajakken en de warme bronnen/geisers zien, alsmede de vulkanische landschappen bewonderen en Tjitske moest en zou een echte levende kiwi zien, bv in een opvangcentrum oid. Een paar folders en informatie rijker vonden we die avond een plekje bij een meer, in de buurt van het vulkaan landschap, waar we de volgende ochtend moesten zijn.
Dinsdag, 9:30. Nou, dat was wat: we zaten bij een witte mini vulkaan, met minstens 200 mensen en bijna evenzoveel camera’s op een tribune te wachten tot…. er een Maori zingend door een microfoon aan kwam lopen, zijn verhaal deed over gevangenen die hier vroeger woonden en ontdekten dat de warme waterbronnen gingen spuiten zodra ze er zeep bij deden om hun kleren te wassen. Zo ging het dus nu ook: de man gooide een zakje zeep in die geiser en wij maar wachten. Nog even wachten, even zwaaien, even klappen..en ja hoor, daar kwam ze (jaha, het is een zij)! Ze spoot wel 20 meter in de lucht en dat duurde zo’n 15 minuten. Genoeg tijd voor iedereen om het op zijn eigen mooie mannier vast te leggen. Ook al hebben ze het erg toeristisch gemaakt, het blijft een bijzonder natuurverschijnsel.
Het park wat erbij hoorde was zeker de moeite waard. We hebben de hele dag ervoor uitgetrokken en vielen van de ene verbazing in de andere. Zoveel verschillende kleuren grond, steen en opborrelend water, inclusief stoom en geur. Door allerlei mineralen ontstaan zoveel er veel verschillende kleuren. Beautiful! En dat met een super ’s zomers zonnetje erbij.
In de buurt was een camping met warmwater baden, daar hebben we heerlijk genoten van baden met temperaturen tot wel 42°C, puur natuurlijk bronwater. Ook de volgende ochtend daarmee gestart, geweldig. Bij iedereen die je zag instappen in zo’n warm bad verscheen een grote glimlach op het gezicht. Daarna zijn we naar De Rainbow Springs, een speciale dierentuin gegaan, waar ze kiwi eieren kunstmatig bevruchten en later de kuikens weer op verschillende plaatsen in het land uitzetten. Het was nog steeds mooi weer en we namen de tijd. We startten met een papegaaien show, leuk vooral ook voor al die kinderen, die hier waarschijnlijk een schoolreisje hadden vandaag.
s‘Middags rijden we richting het noorden, nog één keer een stranddagje langs de kust. We genieten een volle dag van de zon en de zee en het lege strand bij Whiritoa. Onze staplek vinden heeft even geduurd, we moesten een berg over en kwamen in een leeg dorp vol vakantie woningen en overal bordjes met “No Camping”. Uiteindelijk toch maar op een doodlopend stukje weg gaan staan. Bijna iedereen die we spraken deed vriendelijk. Behalve één dame, die moest even duidelijk maken dat het hier geen camping was. Toen ze wéér langs liep meldde ze ons dat ze de ranger zouden waarschuwen. Tja, wij voelden ons niet meer zo welkom, we hebben er nog geslapen, maar de wekker op 6:00 gezet. Dan konden we nog ergens op een ander plekje de zon nog één keer zien opkomen. Helaas was het vrijdagochtend bewolkt. En op het plekje waar we nog even verder wilden slapen bleek een gebouw (de library) met een uitstekende dakgoot te staan, nèt iets lager dan onze camper. Krak, zei de goot. Frans heeft het netjes bij de bieb gemeld en de onkosten betaald.
De laatste dag: doorrijden naar Auckland, wat een drukte daar. Veel wegwerkzaamheden, dus veel files. Ons laatste nachtje zetten we de camper naast Maui, de verhuurder van de camper. Zaterdag hopen we om 13:30 te vliegen en zondag om 6:45 op Schiphol aan te komen. Lekker weer naar huis, van Frans had het nog welk een half jaartje langer mogen duren. Gelukkig hoeft hij de 10e pas weer te werken, ook niet verkeerd.
-
25 November 2016 - 06:59
Christine:
He familie,
bedankt voor al de verhalen.
Goede reis terug!
Tot ziens! -
25 November 2016 - 07:16
Tessa:
Genoten van het reisverslag en de foto's.
Alvast een goede reis voor morgen gewenst.
Tjitske, tot dinsdag.
Lieve groet
Tessa -
25 November 2016 - 07:56
Nel:
Dit klinkt allemaal fijn, super om zoveel moois te kunnen zien en er van te genieten.
Sterkte met de lange terugreis.
En thuis weer tijd genoeg om rustig weer in het ritme te komen -
25 November 2016 - 10:51
H.J.:
Geweldige belevenissen!!Prachtige verhalen!! We hopen over een poosje nog veeeeel meer van jullie te horen. Nog een mooie laatste dag daar! We wensen jullie een goede reis terug!
L.gr. H&J
Enne.........dat mooie rot oma en opa huis is dat dan alleen voor kinds en kl.kids?? -
25 November 2016 - 17:36
Elian:
Wat een avontuur! Bedankt voor jullie verhalen en foto's.
Goede reis terug! -
25 November 2016 - 20:00
Marry:
Geweldig die verhalen! Goede reis terug! -
25 November 2016 - 20:48
Mia :
Een hele goede terugreis en tot gauw! Groetjes Mia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
